Przed czym chroni nas gromnica?

Zwyczaj święcenia gromnic zaczął się upowszechniać już w IX wieku naszej ery. Świece te symbolizują Jezusa Chrystusa, a zapalone w rękach wiernych – ich żywą wiarę, przekazywaną za pośrednictwem Maryi. Ze względu na fakt, że obecnie zwyczaj święcenia gromnic pielęgnuje dużo mniej osób niż dawniej, warto przypomnieć, jaką rolę pełni gromnica w życiu każdego chrześcijanina.

Gromnica za życia

Gromnica towarzyszy chrześcijaninowi praktycznie przez całe życie. Pali się ją podczas chrztu, Pierwszej Komunii Świętej i na łożu śmierci. Podczas burzy chroni nas – jak sama nazwa mówi – przed uderzeniami gromów. Na wybrzeżu gromnice zapala się po to, by uchronić członków rodziny przebywających na morzu przed katastrofami statków. Dawniej zapalona gromnica towarzyszyła również chorym. Rodziny wychodziły z nią naprzeciw kapłanowi niosącemu wiatyk, czyli komunię udzielaną osobie znajdującej się w stanie zagrożenia życia.

Gromnica po śmierci

Gromnica paliła i nadal pali się również w ręku osoby umierającej. Ma to na celu ułatwienie zwalczania zła i szatana oraz zapewnienie odchodzącemu wstawiennictwa Matki Bożej. Gromnica towarzyszy zmarłemu również już po ułożeniu ciała w trumnie. Następnie zabiera się ją na cmentarz, gdzie powinna dopalić się razem z innymi świeczkami. W ten sposób zapewniamy duszy zmarłego szczęśliwą ostatnią podróż i wstawiennictwo Maryi podczas przekraczania bramy Królestwa Niebieskiego.